‘The Hunt – The Rajiv Gandhi Assassination Case’ : मेल्यानंतरही मारणारा लालफितीचा फास

 

१९९१ मध्ये राजीव गांधी यांची हत्या झाली, तो दिवस अजूनही आठवतो. त्या घटनेने माझ्या बालमनावर मोठा ठसा उमटवला.

धनू, शिवरासन आणि लिट्टेचं त्या काळातलं अतिरेकी जाळं – हे सगळं ऐकून एक विचित्र भीती मनात घर करून गेली होती. बातम्यांमधून दिसणाऱ्या त्या भीषण घटना, सुरक्षेचे प्रश्न, आणि एका मोठ्या देशाच्या भविष्याचा विचार – लहान वयात हे समजून घेणं जड होतं, पण आत कुठेतरी ते रुजत गेलं.

आता इतक्या वर्षांनी सोनी लिव्हवर आलेली  ‘The Hunt – The Rajiv Gandhi Assassination Case’ही सिरीज पाहिली आणि पुन्हा त्या आठवणींनी पटलं गाठलं. तपशीलवार तपास, पात्रांची मनस्थिती, देशातील राजकीय अस्थिरता – हे सगळं अतिशय प्रभावीपणे दाखवलं आहे.

या सिरीजमुळे मला पुन्हा जाणवलं की आपली काही पिढ्यांची स्मृती अशा घटनांमुळेच घडते. इतिहास जिवंत ठेवण्यासाठी अशा प्रामाणिक सिनेमॅटिक प्रयत्नांना माझा सलाम.सोनी लिव्हवर आलेली ही वेबसिरीज म्हणजे केवळ एका हत्याकांडाचा तपास नाही, तर तो काळ, ती भीती आणि एका देशाची हादरलेली श्वासोच्छ्वास यांचं प्रत्ययकारी चित्रण आहे.राजीव गांधी यांच्या हत्येमागचा कट, लिट्टेचं नेटवर्क, धनू, शिवरासन यांची मानसिकता – हे सगळं इतक्या बारकाईने उलगडताना सिरीज आपल्याला त्या काळात नेऊन ठेवते.

या सिरीजचं खास वैशिष्ट्य म्हणजे तपशीलवार आणि प्रामाणिक मांडणी. तपास यंत्रणेच्या संघर्षांपासून, गुप्तचर यंत्रणेतील माणसांची किंमत, राजकीय घडामोडींच्या सावल्या – हे सगळं अतिशय पकड ठेवून दाखवलं आहे. कोणत्याही नाटकीकतेचा अतिरेक न करता, वास्तवाचं काटेकोर चित्रण.

पात्रांची निवड अप्रतिम! विशेषतः तपास अधिकाऱ्यांची भूमिका साकारणारे कलाकार कमालीचे परिणामकारक आहेत. त्यांच्या डोळ्यांतला ताण, भीती आणि नीरसपणा हे कुठेही कृत्रिम वाटत नाही. धनू आणि शिवरासन यांची शारीरिक आणि मानसिक हालचाल इतक्या बारकाईने रंगवली आहे की प्रेक्षक भारावून जातो.

The Hunt – The Rajiv Gandhi Assassination Case या सिरीजमध्ये अमित सायल यांचा अभिनय खूपच उठून दिसतो.एका कठोर, तडफदार आणि ताणाखाली सतत लढणाऱ्या तपास अधिकाऱ्याचं मनोविश्व त्यांनी कमालीच्या संयमात उभं केलं आहे.

त्यांचा आवाजातील ठामपणा, डोळ्यांमधील संशय आणि जिद्द – हे तपास प्रक्रियेतल्या गुंतागुंतीला इतकं जिवंत करतं की प्रेक्षकही त्या तपासाचा भाग वाटू लागतो. अमित सायलचं मोठं यश म्हणजे त्यांनी हा पात्रानुरूप ताण कुठेही ओढूनताणून दाखवलेला नाही. एक सामान्य माणूस जेव्हा मोठ्या कटकारस्थानात गुंततो तेव्हा त्याची असहाय्यता, जिद्द आणि धैर्य हे सगळं त्यांच्या देहबोलीत सहजपणे व्यक्त होतं.अमित सायल यांचा अभिनय म्हणजे या सिरीजचा कणा आहे, असं म्हटलं तर वावगं ठरणार नाही.त्यांनी उभं केलेलं पात्र तपासाच्या प्रत्येक वळणावर आपल्याला खिळवून ठेवतं आणि राजीव गांधी हत्याकांडाचा थरार अजून खोलवर भिडवतो.

ही वेबसिरीज केवळ तपासाची कथा नाही, तर ती आपल्याला आठवण करून देते की अतिरेकी मानसिकता किती विकृत आणि निर्दय असू शकते. धनू आणि शिवरासन या दोघांना समजून घेतल तरी ही क्रुरता समजून येईल. 

धनू – एक तरुण आत्मघातकी बॉम्बधारी – ज्याच्या शरीरावर स्फोटकं बांधून पाठवली गेली. तिच्या डोळ्यातली विचित्र शांती आणि आत खोलवर रुजलेला अंधश्रद्ध कट्टरवाद – हे सगळं पाहताना अंगावर काटा येतो.

शिवरासन – या कटाचा प्रमुख सूत्रधार – एक हुशार, चतुर आणि कमालीचा थंड रक्ताचा माणूस.
त्याची योजना, त्याची सततची लपूनछपून हालचाल, आणि त्याचं माणसांना कठपुतळीसारखं वापरणं – हे सर्व सिरीजमध्ये अंगावर येईल इतकं वास्तववादी दाखवलंय.

The Hunt – The Rajiv Gandhi Assassination Case ही वेबसिरीज पाहताना सर्वाधिक सुन्न करणारी गोष्ट म्हणजे तपास यंत्रणेने दाखवलेली धडपड आणि त्याला अडवणारा भारतीय प्रशासकीय यंत्रणेचा ‘रेड टेप’ — लालफितीचा कारभार.त्याच्यावर प्रकाश टाकणारं 90 DAYS हे पुस्तक अत्यंत महत्त्वाचं आहे.या पुस्तकात स्पष्टपणे लिहिलंय की राजीव गांधी यांच्या हत्येचा तपास हा केवळ लिट्टेच्या अतिरेकी नेटवर्कशी लढा नव्हता, तर तो आपल्या स्वतःच्या अपुऱ्या व्यवस्थेशी लढा होता.केंद्र सरकार, राज्य सरकार, पोलीस दल, गुप्तचर यंत्रणा — या सगळ्यांमध्ये माहितीची देवाणघेवाण, वेळेवर निर्णय घेणं, फाइल्सला मंजुरी देणं — या सगळ्यांवर लालफितीची घट्ट पकड होती.

तपास अधिकारी कितीही जिद्दीने काम करत असले तरी वरच्या पातळीवरची राजकीय असुरक्षितता, मतभेद आणि अधिकारांची टक्केवारी यामुळे अनेक महत्त्वाचे तपशील दुर्लक्षित राहिले.तपासात मिळालेल्या महत्त्वाच्या धाग्यांना वेळेवर पाठबळ मिळालं नाही, कारण तेव्हा प्रत्येक निर्णयासाठी शेकडो सही, नोट्स आणि मंत्रालयीन फेऱ्या लागायच्या.The Hunt मध्ये हे मुद्दे फार सूक्ष्मपणे दाखवले आहेत — एका बाजूला तपास अधिकाऱ्यांची प्रामाणिक धडपड आणि दुसऱ्या बाजूला लालफितीच्या विळख्यात अडकून राहिलेली न्यायप्रक्रिया.कधीकधी वेळेवर योग्य निर्णय न होणं हेही कट्टरवाद्यांसाठी जिंकण्यासारखंच ठरतं, हेच या घटनेत घडलं.

90 DAYS हे पुस्तक आणि The Hunt ही सिरीज आपल्याला हेच आठवण करून देतात की केवळ शत्रू बाहेरचा नसतो — प्रशासनातील अपारदर्शकता, निकृष्ट समन्वय आणि लालफितीची कुचंबणा हेही राष्ट्रीय सुरक्षेचे मोठे शत्रू असू शकतात.

The Hunt हे दाखवतं की कधी कधी एक व्यक्ती, एक संघटना किंवा एक चुकीची विचारधारा संपूर्ण देशाला किती खोलवर जखमा देऊ शकते.धनू आणि शिवरासन यांची क्रूरता म्हणजे केवळ बॉम्बस्फोट नव्हे – ती सामान्य माणसाच्या आशा, लोकशाही आणि विश्वास यांचा झालेला स्फोट होता.या पात्रांची मांडणी, त्यांची शरीर भाषा, हावभाव – प्रेक्षकांना त्या काळातल्या असुरक्षिततेचा, भीतीचा अनुभव देतात.आणि हीच या सिरीजची खरी ताकद आहे – ती प्रेक्षकाला एका दगाफटका इतिहासाशी भिडवते.

या सिरीजचं मोठं यश म्हणजे ती एका पिढीला इतिहास पुन्हा समजावून देते. राजकारण, कटकारस्थानं आणि सामान्य माणसांचा जीव – या त्रिकोणात फसलेली ती कहाणी आजही तितकीच समर्पक वाटते. The Hunt ही वेबसिरीज नक्की बघा. सत्यकथेचा थरार, अभिनयातील प्रामाणिकपणा आणि इतिहासाची जिवंत मांडणी – हे सर्व अनुभवण्यासाठी नक्की पहा एवढंच म्हणेन..